ขั้นตอนที่ 1 ตรวจสอบเวอร์เนียก่อนใช้งาน

ตรวจสอบค่าเริ่มต้น ที่ค่าศูนย์ของเวอร์เนียร์คาร์ลิปเปอร์โดยเลื่อนปากวัดของเวอร์เนียร์คาร์ลิปเปอร์ให้สนิท จากนั้นตรวจสอบการชำรุดของปากวัดเวอร์เนียร์โดยตรวจสอบการรอดผ่านของแสง ถ้ามีแสงรอดผ่านแสดงว่าปากของเวอร์เนียร์ชำรุด และไม่ควรนำมาวัดชิ้นงาน อาจทำให้ค่า

ขั้นตอนที่ 2 ดูมาตราส่วนหลัก

มาตราส่วนคือ 1:100 ซึ่งหมายความว่าตัวเลขที่ลงลึกคือส่วนที่ร้อยของเมตรหรือเซนติเมตร ซึ่งเป็นเครื่องหมายที่ใหญ่กว่า ซึ่งถูกแบ่งย่อยด้วยเครื่องหมายที่เล็กกว่าสิบเครื่องหมาย ซึ่งเป็นมิลลิเมตร เวอร์เนียร์มีช่องว่างยี่สิบช่องระหว่างเครื่องหมายแนวตั้ง ดังนั้น มันหารด้วยยี่สิบมิลลิเมตร ซึ่งเป็นส่วนที่เล็กกว่าของมาตราส่วนหลัก ได้ห้าร้อยมิลลิเมตร 0.05 มม.

ส่วนที่เล็กกว่า ของมาตราส่วนหลัก – มาตราส่วนคงที่ – คือมิลลิเมตร ซึ่งหารด้วยเวอร์เนียยี่สิบส่วน

ความละเอียด = 1 มม. / 20 = 0.05 มม.

ความละเอียด ของเครื่องจำลองนี้คือห้าร้อยมิลลิเมตร 0.05 มม.

ขั้นตอนที่ 3 วิธีอ่านเวอร์เนียคาลิปเปอร์

เวอร์เนียร์คาลิปเปอร์ ความละเอียด 0.05 มม.

(1) Main Scale 13 mm.

(2) Vernier Scale 0.50 mm.

อ่านค่าได้ 13.50 มม.

อ่านค่าผลการวัดที่สเกลหลัก (Main scale)
โดยสังเกต ที่ตำแหน่งขีดศูนย์ด้านล่าง “0” ของสเกลเวอร์เนียร์ (Vernier scale) ตรงกับ ช่วงไหนของขีดสเกลหลักทางด้านบน จากรูปจะเห็นได้ว่าขีดสเกล ที่ศูนย์ด้านล่างจะตรงกับขีด สเกลหลักทางด้านบนในช่วงขีดที่ 13 mm ถึง 14 mm ดังนั้นเราจะอ่านค่าที่สเกลหลักได้ 13.00 mm

อ่านค่าผลการวัดที่สเกลเวอร์เนียร์ (Vernier scale)
โดยสังเกตที่ตำแหน่ง ขีดสเกลด้านล่างของสเกลเวอร์เนียร์ ทั้งหมดว่ามีขีดสเกลใดที่ตรงกับขีดสเกลหลัก ทางด้านบนมากที่สุด จากรูปจะเห็นได้ว่าขีดสเกลด้านล่างของสเกลเวอร์เนียร์ขีดที่ 10 ตรงกับขีดสเกลหลักทางด้านบนมากที่สุด

ดังนั้น เราจะอ่านค่า ที่สเกลเวอร์เนียร์ได้ โดยการนำค่าความละเอียด ของเครื่องมือคูณเส้นขีดสเกล ด้านล่างของสเกลเวอร์เนียร์ ที่อ่านได้คือ สเกลขีดที่ 10 x ความละเอียด 0.05 mm เท่ากับ 0.50 mm

นำผลการวัด ที่อ่านได้จาก สเกลหลัก + ผลการวัด ที่อ่านได้จากสเกลเวอร์เนียร์ คือ 13.00 mm + 0.50 mm เท่ากับ 13.50 mm